Το ΝΟΗΣΙΣ ταξιδεύει – Κέρκυρα
Τρίτος προορισμός του ΝΟΗΣΙΣ στο πλαίσιο του προγράμματος «Η ενέργεια για ζωή … ταξιδεύει», το νησί της Κέρκυρας. Η επίσκεψη προγραμματίστηκε για το διήμερο 25 και 26 Φεβρουαρίου 2015.
(Γράφει η Ελεάνα Μπάλλα, Εκπαιδευτικά Προγράμματα ΝΟΗΣΙΣ)
Η προετοιμασία του ταξιδιού με βρήκε να συνομιλώ με την Κατερίνα Αγγέλου, την εκπρόσωπο της ΜΚΟ «Άγονη Γραμμή – Γόνιμη», η οποία είχε φροντίσει να ρυθμίσει όλες τις λεπτομέρειες και να με κατατοπίσει όσο καλύτερα γινόταν. Το πρόγραμμα θα είχε ως εξής: Την πρώτη ημέρα επίσκεψη στο Γυμνάσιο Καστελλάνων Μέσης, όπου θα πραγματοποιούνταν παρουσίαση του προγράμματος στα δύο τμήματα της Α’ Γυμνασίου. Το όνομα του χωριού δεν μου φάνηκε άγνωστο, καθώς τα τελευταία χρόνια, είχε τύχει να επισκεφτούν το ΝΟΗΣΙΣ, σχολικές τάξεις από το Λύκειο Καστελλάνων, στο πλαίσιο της πενθήμερης εκδρομής τους. Να λοιπόν που είχε έρθει στιγμή που το ΝΟΗΣΙΣ θα ανταπέδιδε την επίσκεψη!
Η δεύτερη μέρα περιλάμβανε επίσκεψη στο Δημοτικό Κυνοπιαστών, για την παρουσίαση του προγράμματος στους μαθητές της Ε’ και ΣΤ΄ τάξης.
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου
Το ταξίδι μου για το νησί της Κέρκυρας ξεκίνησε οδικώς, πολύ νωρίς το πρωί της Τρίτης. Μετά από μια διαδρομή 3 ωρών με υπέροχο καιρό, το πλοίο με περίμενε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας για να με μεταφέρει στο όμορφο νησί της Κέρκυρας, όπου και έφτασα στη 1 το μεσημέρι. Ήταν η πρώτη φορά για μένα που αντίκριζα το νησί και οι πρώτες εικόνες είναι πραγματικά αλησμόνητες.
Μια σύντομη διαδρομή με το αυτοκίνητο στους δρόμους της πόλης κατέληξε σε κεντρικό ξενοδοχείο, το οποίο θα με φιλοξενούσε και θα αποτελούσε το ορμητήριό μου για τις επόμενες δύο μέρες. Εκεί οργάνωσα το υλικό που θα χρειαζόμουν για τις παρουσιάσεις της επόμενης μέρας στο γυμνάσιο Καστελλάνων και μετά και από την επικοινωνία με την διευθύντρια του σχολείου για τις τελευταίες λεπτομέρειες, όλα ήταν έτοιμα.
Έτσι, με σύμμαχό μου τον καιρό, πέρασα το υπόλοιπο της ημέρας περπατώντας ασταμάτητα από πλατεία σε πλατεία και από καντούνι σε καντούνι… Η πρώτη μέρα στην Κέρκυρα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο, σε γραφικό ταβερνάκι, απολαμβάνοντας την παραδοσιακή παστιτσάδα.
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου
Το βροχερό πρωινό της Τετάρτης δεν θύμιζε σε τίποτα την προηγούμενη ηλιόλουστη μέρα. Μετά από 30 λεπτά οδήγησης έφτασα στο χωριό των Καστελλάνων, και με την καθοδήγηση των ντόπιων κατοίκων στις 8:30 βρισκόμουν στο κτιριακό συγκρότημα όπου στεγάζονται το Γυμνάσιο και το Λύκειο Καστελλάνων.
Η κα. Μαρόλλα, η διευθύντρια του Γυμνασίου, με καλωσόρισε και με οδήγησε στη σχολική τάξη του πρώτου τμήματος της Α’ γυμνασίου. Τον αρχικό ενθουσιασμό των 20 μαθητών, που αντιλήφθηκαν ότι για τις επόμενες δύο διδακτικές ώρες δεν θα κάνουν τα προγραμματισμένα σχολικά μαθήματά τους, τον διαδέχτηκε πραγματικό ενδιαφέρον και οι ερωτήσεις έπεσαν βροχή: Τι είναι το «παιχνίδι της ενέργειας»; Τι σημαίνει «μη κυβερνητική οργάνωση» και πώς γίνεται η «άγονη γραμμή γόνιμη»; Τι είναι το ΝΟΗΣΙΣ και γιατί έφτιαξε ένα τέτοιο παιχνίδι; Με ποια ενέργεια θα παίξουμε και τι ακριβώς θα κάνουμε?
Αφού λοιπόν γνωριστήκαμε καλύτερα, τόσο μεταξύ μας όσο και με την «Ενέργεια», ήμασταν έτοιμοι! Παρουσιάστηκε το ταμπλό του παιχνιδιού και εξηγήθηκαν οι κανόνες, σχηματίστηκαν δύο ομάδες των 10 μαθητών και μοιράστηκαν οι ρόλοι μεταξύ τους, τακτοποιήθηκε ανάλογα η διάταξη της αίθουσας και το παιχνίδι ξεκίνησε. Ο χρόνος κύλησε χωρίς να το καταλάβουμε και η συζήτηση που έγινε στο τέλος του παιχνιδιού μας βρήκε όλους ευχαριστημένους από την εμπειρία.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στο γραφείο των καθηγητών με καφέ από το κυλικείο και σπιτική χορτόπιτα, σειρά για «το παιχνίδι της ενέργειας» είχε το δεύτερο τμήμα της Α’ γυμνασίου. Εδώ τους μαθητές τους βρήκα περισσότερο «υποψιασμένους», μιας και είχαν ήδη πάρει τις πληροφορίες τους από τους συμμαθητές τους στο διάλειμμα. Με αντίστοιχο τρόπο και όμοια αποτελέσματα ολοκληρώθηκε και η δεύτερη παρουσίαση της ημέρας.
Η επίσκεψή μου στο Γυμνάσιο Καστελλάνων έκλεισε με την παράδοση του εκπαιδευτικού υλικού στην διευθύντρια και με μια αναμνηστική φωτογραφία στο προαύλιο του σχολείου.
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου
Η πρωινή διαδρομή μου για τους Κυνοπιάστες διήρκεσε περίπου 15 λεπτά. Έφτασα στο Δημοτικό σχολείο την ώρα που κατέφθαναν και οι πρώτοι μαθητές. Το σχολικό συγκρότημα είναι κατασκευή των τελευταίων χρόνων και συστεγάζει το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο.
Συνάντησα τη διευθύντρια του Δημοτικού, την κα. Πουλημένου με την οποία είχαμε μια σύντομη συζήτηση σχετικά με το πρόγραμμα και αμέσως μετά την πρωινή προσευχή ακολούθησε γνωριμία και κουβέντα με τις δασκάλες της Ε΄ και Στ΄ τάξης προκειμένου να οριστεί ο ακριβής τρόπος υλοποίησης του προγράμματος.
Καταλήξαμε ότι θα χρησιμοποιούσαμε την 1η και 2η διδακτική ώρα για την πρώτη παρουσίαση στα δύο τμήματα της ΣΤ’ τάξης μαζί (συνολικά 23 μαθητές) και θα συνεχίζαμε την 3η και 4η διδακτική ώρα με την δεύτερη παρουσίαση στην Ε’ τάξη (25 μαθητές).
Ο τρόπος με τον οποίο παίξαμε το «Παιχνίδι της Ενέργειας» ήταν ίδιος τόσο για την ΣΤ΄ όσο και για την Ε΄ τάξη. Ωστόσο, διέφερε σημαντικά σε σχέση με το πώς διαδραματίστηκε το παιχνίδι με τους μαθητές του Γυμνασίου την προηγούμενη ημέρα, μιας και η ηλικία και το γνωστικό υπόβαθρο των μαθητών διαφέρει.
Έγινε μια κουβέντα με τους μαθητές, αρκετά αναλυτική και εποικοδομητική , τόσο για εκείνους όσο και για μένα, σχετικά με την έννοια της Ενέργειας, τις μορφές της, τις πηγές, τη χρήση και τα ζητήματα που προκύπτουν γύρω από αυτήν. Το να ακούς ότι “τα ξύλα και η ξυλόσομπα” αποτελούν την πηγή και τον τρόπο εξασφάλισης της θέρμανσης και ότι “το πετρέλαιο και το καλοριφέρ”, πόσο μάλλον “το φυσικό αέριο”, σίγουρα δεν είναι στα πρώτα πράγματα που έρχονται σε ολονών το μυαλό, όχι γιατί δεν τα γνωρίζουν αλλά απλώς επειδή δεν τα χρησιμοποιούν, δεν μπορεί να μη σε ξαφνιάσει και να μη σε βάλει σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, παρά το γεγονός ότι είναι κάτι που το γνωρίζεις ήδη…
Μετά την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση περί ενέργειας, εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης της, το παιχνίδι ξεκίνησε! Οι κανόνες δόθηκαν, οι μαθητές χωρίστηκαν στις ομάδες τους, οι ρόλοι μοιράστηκαν, και όλοι οι μαθητές της τάξης καθισμένοι γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι, ξόδεψαν χρήματα, έκαναν επιλογές, εξέφρασαν απόψεις, αντιμετώπισαν καταστάσεις, κατέληξαν σε συμπεράσματα και όλα αυτά διασκεδάζοντας.
Η επίσκεψή μου στο Δημοτικό Σχολείο Κυνοπιαστών έληξε με τον καλύτερο τρόπο, με τα χαρούμενα πρόσωπα των μαθητών και την επιθυμία τους να ξαναπαίξουν το παιχνίδι. Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι το πακέτο με τα δύο επιτραπέζια παιχνίδια που άφησα στο σχολείο, δεν θα μείνει αχρησιμοποίητο…
Ήταν μεσημέρι όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο για την αναχώρησή μου. Μου είχαν απομείνει 3 ώρες ακόμα στο νησί. Όσο ακριβώς χρειαζόμουν για να επισκεφτώ το Παλιό Φρούριο, να πιω έναν τελευταίο καφέ στο Λιστόν και να αγοράσω κουμκουάτ και λιμοντσέλο.
Είχε φτάσει πια απόγευμα και η αποστολή μου στην Κέρκυρα είχε τελειώσει, χαρίζοντάς μου μια ευχάριστη εμπειρία. Τελευταία ανάμνηση η εικόνα του πανέμορφου νησιού να χάνεται σιγά σιγά μέσα στη θάλασσα.
