Το ΝΟΗΣΙΣ ταξιδεύει – Ληξούρι
Το δεύτερο ταξίδι στο πλαίσιο του προγράμματος «Η ενέργεια για ζωή … ταξιδεύει» με τη συνεργασία της ΜΚΟ “Αγονη Γραμμή – Γόνιμη” και τη χρηματοδότηση της εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΑΕ.
Δεύτερος προορισμός, το Ληξούρι, στο όμορφο νησί της Κεφαλονιάς. Η επίσκεψη είχε προγραμματιστεί για το διήμερο 29 και 30 Οκτωβρίου 2014.
(Γράφει ο Μιχάλης Παπουτσίδης, Συντονισμός Λειτουργίας ΝΟΗΣΙΣ)
Συνολικά το πρόγραμμα περιλάμβανε επίσκεψη στο Πετρίτσειο Γυμνάσιο και παρουσίαση του προγράμματος στους 47 μαθητές της πρώτης τάξης, επίσκεψη στο 1ο Δημοτικό Ληξουρίου και συνάντηση με τους 26 μαθητές της έκτης και τέλος μια παρουσίαση στους 33 μαθητές της έκτης τάξης του 2ου Δημοτικού Ληξουρίου.
Η επίσκεψη είχε προγραμματιστεί για το διήμερο 22 και 23 Ιανουαρίου 2015. Η προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών για την Κυριακή 25 Ιανουαρίου οδήγησε στις πρώτες αλλαγές. Αφού τα σχολεία θα έμεναν κλειστά την Παρασκευή 23, το πρόγραμμα των παρουσιάσεων άλλαξε και μια πρώτη συνάντηση θα πραγματοποιούνταν την ημέρα της άφιξής μου, Τετάρτη 21 Ιανουαρίου.
Με βάση το νέο, λόγω εκλογών, χρονοδιάγραμμα την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου θα εκμεταλλευόμασταν τις δύο τελευταίες ώρες του ωρολογίου προγράμματος για την πραγματοποίηση του πρώτου εργαστηρίου σε δύο τμήματα της πρώτης Γυμνασίου. Την Πέμπτη 22 Ιανουαρίου θα βρισκόμουν τις δύο πρώτες ώρες στο 2ο Δημοτικό, την τρίτη και τέταρτη ώρα στο 1ο Δημοτικό και τις δύο τελευταίες στο τρίτο τμήμα της πρώτης τάξης του Γυμνασίου.
Τα ξυπνητήρια που επιστρατεύτηκαν δε με πρόδωσαν και έτσι ξημερώματα Τετάρτης βρισκόμουν στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης για να πάρω την πρώτη πτήση για Αθήνα. Μετά από μια σύντομη στάση στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος θα ακολουθούσε η πτήση προς Αργοστόλι. Από εκεί ταξί για το λιμάνι του Αργοστολίου, στη συνέχεια φέρι-μποτ με προορισμό το Αργοστόλι, όπου θα με περίμενε ο επιστάτης του Γυμνασίου για να με μεταφέρει στο σχολείο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι αεροπλάνο θα έφτανε στις 11.05 στην Κεφαλονιά θα ακολουθούσε ένας πραγματικός αγώνας δρόμου ώστε να ξεκινήσει το πρώτο εργαστήριο στις 12.20. Αντιγράφω από τις λεπτομερείς και ακριβής οδηγίες της κας. Αγγέλου εκπροσώπου της ΜΚΟ «Άγονη Γραμμή – Γόνιμη»: «Αναχώρηση από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος στις 10.00. Φτάνετε στο αεροδρόμιο του Αργοστολίου στις 11.05. Στο αεροδρόμιο του Αργοστολίου θα σας περιμένει ταξί το οποίο θα σας μεταφέρει στο λιμάνι για να πάρετε το Ferry Boat προς Ληξούρι. Θα πρέπει να είστε στο λιμάνι στις 11.25. Καθότι η διαδρομή με το ταξί διαρκεί 15 λεπτά, θα χρειαστεί να είστε ακριβής διότι το πλοίο αναχωρεί ακριβώς στις 11.30. Για την αποφυγή καθυστέρησης, ο οδηγός του ταξί θα διαθέτει πινακίδα με το όνομά σας. Στο λιμάνι του Αργοστολίου θα πάρετε το Ferry Boat προς Ληξούρι στις 11.30. Το ταξίδι διαρκεί 20 λεπτά. Στο λιμάνι του Ληξουρίου θα σας υποδεχτεί στις 11.50 εκπαιδευτικός από το Γυμνάσιο για να σας μεταφέρει στο σχολείο προκειμένου να πραγματοποιηθεί το πρώτο σας εργαστήριο. Το εργαστήριο έχει προγραμματιστεί στις 12.20».
Το πρόγραμμα της πρώτης μέρας ισορροπούσε σε τεντωμένο σκοινί, μια μικρή καθυστέρηση στην πτήση, μια λάθος συνεννόηση με το ταξί, ένα χαμένο Ferry Boat και πάει η πρώτη ημέρα. Ευτυχώς υπάρχει και η Πέμπτη σκεφτόμουν καθώς περίμενα την πτήση προς Κεφαλονιά, θα μπορούσα ίσως να αναπληρώσω κάποιο χαμένο εργαστήριο. Εκείνη τη στιγμή βρήκε εφαρμογή το σοφό ρητό «μην αφήνεις για αύριο, κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα». Στο τηλέφωνο, το πρωί της Τετάρτης, ήταν η κα Θεοτοκάτου από το 2ο Δημοτικό. Με είχε πάρει για να μου ζητήσει να αναβάλω το ταξίδι! Λόγω της κηδείας του Μητροπολίτη Κεφαληνίας που είχε πεθάνει το προηγούμενο βράδυ, υπήρχε σοβαρή πιθανότητα τα σχολεία να έμεναν κλειστά και την Πέμπτη. Αφού της εξήγησα ότι βρίσκομαι ήδη στη μέση του ταξιδιού, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο τις λίγες ώρες που είχαμε στη διάθεσή μας, μέχρι να κλείσουν τα σχολεία.
Έπειτα από αλλεπάλληλες τηλεφωνικές επικοινωνίες με τους διευθυντές και εκπαιδευτικούς των σχολείων βρέθηκε μια λύση, ώστε να επισκεφτώ τα τρία σχολεία, τουλάχιστον για να παραδώσω το υλικό του εργαστηρίου. Ευτυχώς είχα προνοήσει να ετοιμάσω το υλικό, ώστε να είναι έτοιμο προς χρήση με το που έφτανα στο σχολείο. Εκ των πραγμάτων διαμορφώθηκε ένα νέο χρονοδιάγραμμα το οποίο μπήκε σε εφαρμογή με την έγκαιρη, ευτυχώς, άφιξή μου στο Ληξούρι.
Η πρώτη στάση έγινε στο Πετρίτσειο Γυμνάσιο. Λόγω ιώσεων, παρόντες ήταν τα 39 από τα 47 παιδιά της πρώτης Γυμνασίου, οπότε άμεσα αποφασίστηκε στο εργαστήριο να συμμετέχουν και τα τρία τμήματα της πρώτης. Αφού βρέθηκε ο νέος χώρος που θα μας φιλοξενούσε και μεταφέρθηκαν οι αναγκαίες επιπλέον καρέκλες πέσαμε με τα μούτρα στο παιχνίδι. Οι μαθητές με περισσή ζωντάνια και κέφι έπιασαν άμεσα το νόημα, μοιράστηκαν ρόλους και καθήκοντα και έκαναν, έστω σε επιτραπέζιο παιχνίδι, επιλογές που θα κληθούν να κάνουν στην πραγματικότητα, σε λίγα χρόνια.
Λίγο πριν τη λήξη της σχολικής ημέρας και αφού ευχαρίστησα τον διευθυντή και τους καθηγητές του Γυμνασίου για τη φιλοξενία, βρέθηκα ακριβώς δίπλα στο 2ο Δημοτικό. Το σχολείο στεγάζεται σε λυόμενη προσωρινή κατασκευή λόγω του σεισμού. Αφού ούτε ο χώρος, ούτε ο χρόνος υπήρχε για κατάλληλη διαμόρφωση των αιθουσών, αποφασίστηκε να γίνει μια συζήτηση-παρουσίαση του προγράμματος. Το παρόν έδωσαν οι μαθητές των δύο τμημάτων της έκτης τάξης μαζί με τους δασκάλους τους. Η αρχική μου τοποθέτηση αφορούσε στην παρουσίαση των τριών φορέων που συνεργάζονται για την πραγματοποίηση αυτών των επισκέψεων. Στη συνέχεια και με αφορμή στοιχεία του παιχνιδιού, έγινε συζήτηση σχετικά με θέματα ενέργειας, επιλογών και εξοικονόμησης. Καθώς περνούσε η ώρα, τα παιδιά, όλο και πιο άνετα απέναντί μου, συμμετείχαν στη συζήτηση, εκφράζοντας ολοκληρωμένες σκέψεις και απόψεις.
Αφού άφησα το πακέτο με δύο επιτραπέζια παιχνίδια (ένα για κάθε τμήμα) και όλο το συμπληρωματικό υλικό, βιάστηκα για να προλάβω τον διευθυντή του 1ου Δημοτικού και να του αφήσω το υλικό του προγράμματος. Εκεί, σε ένα σχολείο άδειο από παιδιά, με περίμεναν και οι δάσκαλοι της έκτης με τους οποίους είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία, σχετικά με το πρόγραμμα, τους φορείς που το οργανώνουν, την εκπαιδευτική διαδικασία γενικότερα και την αναγκαιότητα τέτοιων προσπαθειών που ξεφεύγουν από τη σχολική καθημερινότητα και ανοίγουν νέους ορίζοντες στους μαθητές. Μάλιστα μου υποσχέθηκαν φωτογραφικό υλικό και εντυπώσεις, όταν σε πρώτη ευκαιρία τρέξουν το εργαστήριο με τους μαθητές τους.
Το απόγευμα έφτασα πλέον στο ξενοδοχείο, όπου η πολύ περιποιητική κα. Τασία μου ετοίμασε ένα όμορφο γεύμα/δείπνο. Την Πέμπτη η κούραση του ταξιδιού είχε υποχωρήσει και είχα τη δυνατότητα για μια σύντομη βόλτα στο Ληξούρι. Τα παιδιά του Γυμνασίου έπαιζαν μπάλα στην πλατεία, το άγαλμα του ποιητή Λασκαράτου έδειχνε πάντα τα νώτα του στο Αργοστόλι, αλλά παρά την ηλιόλουστη μέρα η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Τα σημάδια του σεισμού που μόλις 12 μήνες πριν είχε κλονίσει την επαρχία της Παλικής, της οποίας πρωτεύουσα είναι το Ληξούρι, ήταν έντονα. Οι ρωγμές στους τοίχους, οι εργασίες στο λιμάνι, οι αναφορές των μηχανικών στις πόρτες, έδειχναν ότι η περιοχή δεν είχε ξεπεράσει ακόμη το χτύπημα του Εγκέλαδου.
Την Παρασκευή άλλοτε ακολουθώντας και άλλοτε σε αντίθετη φορά από τους ετεροδημότες ξεκίνησα το ταξίδι της επιστροφής. Εκτός από θαλάσσια, χερσαία και εναέρια μέσα μεταφοράς η επιστροφή περιλάμβανε και μια σύντομη στάση στο Αργοστόλι από όπου προμηθεύτηκα μάντολες και μαντολάτα, μια γλυκιά ανάμνηση από ένα πανέμορφο νησί.
