Ακτινοβολία

Ηλιακή ενέργεια
Η περισσότερη από την ηλιακή ενέργεια ποτέ δε φτάνει στη Γη. Η ηλιακή ενέργεια που φτάνει στη γη τροφοδοτεί τον κύκλο του νερού και άλλους βιοχημικούς κύκλους, δημιουργεί το κλίμα της γης, και σχεδον ευθύνεται για κάθε είδος ζωής στον πλανήτη μας μέσω της διαδικασίας της φωτοσυνθεσης, η οποία μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε χημική ενέργεια των οργανικών μορίων.

Το λευκό φως του Ήλιου αποτελείται στην πραγματικότητα από 7 απλούστερα και βασικά χρώματα. Αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς βλέποντας το ουράνιο τόξο. Το λευκό φως του ήλιου “χωρίζεται” εξαιτίας των σταγόνων της βροχής, που λειτουργούν σαν πρίσμα, στα χρώματα που το αποτελούν.
Κάθε χρώμα αποτελεί μια ξεχωριστή ακτινοβολία που έχει διαφορετική ενέργεια. Έτσι το μοβ (ιώδες) έχει τη μεγαλύτερη ενέργεια και το κόκκινο τη μικρότερη.
Οι επτά χρωματικές ακτινοβολίες δεν είναι οι μόνες που υπάρχουν. Είναι όμως οι μόνες που μπορεί να αντιληφθεί το ανθρώπινο μάτι, είναι οι μόνες που μπορούμε να δούμε, οι μόνες ορατές.
Υπάρχουν ακόμη η υπεριώδης ακτινοβολία, με ενέργεια μεγαλύτερη από αυτή του μοβ(ιώδες), και η υπέρυθρη ακτινοβολία, με ενέργεια μικρότερη από αυτήν του κόκκινου (ερυθρού). Η συνολική ηλιακή ακτινοβολία αποτελείται από 9% υπεριώδη, 45% ορατή και 46% υπέρυθρη ακτινοβολία.
Η υπεριώδης ακτινοβολία πολύ επικίνδυνη. Μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Ευτυχώς, για τη ζωή πάνω στον πλανήτη μας, αυτή η ακτινοβολία απορροφάται από το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στην στρατόσφαιρα.
Κάθε σώμα που θερμαίνεται εκπέμπει ακτινοβολία κάποιας μορφής. Έτσι και η Γη μας, το χώμα, όταν θερμαίνεται από την ηλιακή ακτινοβολία, εκπέμπει υπέρυθρη ακτινοβολία (χαμηλής ενέργειας), που είναι ακίνδυνη για τον άνθρωπο.