Ο εμβολιασμός
Στις αρχές του 18ου αι. έγιναν οι πρώτες απόπειρες προφύλαξης από την ευλογιά, τη συνηθέστερη αιτία θανάτου της εποχής, με τη χρησιμοποίηση υγρού από εξανθήματα πασχόντων ως υλικό εμβολιασμού, μέθοδος που πρωτοεφαρμόστηκε στην Ανατολή(Ινδία, Κίνα) στις αρχές της χιλιετίας, και που συχνά οδηγούσε στη μόλυνση του εμβολιαζομένου, με αποτέλεσμα τη σταδιακή εγκατάλειψη της.
Το 1798 ο Εδουάρδος Τζέννερ (Ε. Jenner 1749-1823) χρησιμοποίησε υγρό από εξανθήματα της ηπιότερης ευλογίας των αγελάδων για να ευαισθητοποιήσει την άμυνα του οργανισμού χωρίς να του προκαλέσει τη νόσο, θεμελιώνοντας τη μέθοδο του εμβολιασμού.