Τροχιακοί Σταθμοί

Τροχιακούς σταθμούς αποκαλούμε τις προσωρινές μέχρι σήμερα, αλλά ίσως μόνιμες στο μέλλον, εξέδρες συστημάτων για την ανεκτή διαβίωση ανθρώπων σε τροχιά.
Σκοπός αυτών των συναρμολογημένων στο διάστημα κατασκευών, είναι να μελετηθούν κατ’ αρχήν οι επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό της παραμονής στο διάστημα, καθώς και η εκτέλεση εργασιών, πειραμάτων, παρατηρήσεων κ.λ.π.
Οι τροχιακοί σταθμοί (λόγω της βαρυτικής έλξης και της μικροαντίστασης στην εξώτερη ατμόσφαιρα) χάνουν σταδιακά το ύψος της τροχιάς τους. Γι’ αυτό είναι εφοδιασμένοι με προωθητικά συστήματα για την επανανύψωση τους.
Εφοδιάζονται με ηλεκτρική ενέργεια από τον Ήλιο με φωτοβολταϊκά κύτταρα.
Η αλλαγή πληρωμάτων και η μεταφορά εφοδίων γίνεται με επανδρωμένα ή και με αυτόματα διαστημόπλοια.
Τροχιακοί σταθμοί υπήρξαν στο παρελθόν οι Σάλιουτ και Σκαΐλαμπ, ενώ σήμερα βρίσκεται σε λειτουργία ο τροχιακός σταθμός Μιρ.