Πάπυρος – Περγαμηνή

Εκτός από τον πυλό ή την πέτρα στην Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν και ένα άλλο υλικό, εύκαμπτο, λεπτό και πιο εύχρηστο, πάνω στο οποίο χάραζαν τα ιερογλυφικά τους: τον πάπυρο. Τα ινώδη στελέχη του, μετά από ειδική επεξεργασία, γίνονταν ‘φύλλα’. Γύρω στα είκοσι ενωμένα φύλλα δημιουργούσαν ένα κύλινδρο παπύρου πάνω στον όποιο έγραφαν οι γραφείς της εποχής. Οι κύλινδροι αυτοί αποτέλεσαν την πρώτη μορφή βιβλίων.
Κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., επειδή η Αίγυπτος αρνιόταν να προμηθεύει στην Πέργαμο, ανταγωνίστριά της, τους απαραίτητους παπύρους, οι γραφείς της Μικράς Ασίας θα καταφύγουν σε ένα άλλο υλικό: την περγαμηνή. Η περγαμηνή ήταν κυρίως δέρμα προβάτου, μοσχαριού ή κατσίκας. Η λέξη ‘περγαμηνή’ είναι ελληνική και σημαίνει ‘δέρμα της Περγάμου’.