Το ΝΟΗΣΙΣ ταξιδεύει – Χάλκη
Ο επόμενος προορισμός του ΝΟΗΣΙΣ στο πλαίσιο του προγράμματος «Η ενέργεια για ζωή ταξιδεύει» ήταν η Χάλκη.
Γράφει ο Θανάσης Νίτσος (τμήμα Λειτουργίας ΝΟΗΣΙΣ).
Η συμμετοχή του ΝΟΗΣΙΣ στο φετινό πρόγραμμα «Η ενέργεια για ζωή…ταξιδεύει» με την Άγονη Γραμμή- Γόνιμη έκλεισε με το ταξίδι μου στη Νήσο Χάλκη, που βρίσκεται 5 μίλια νοτιοδυτικά της Ρόδου, στο ΒΑ Καρπάθιο πέλαγος. Ένα ημιορεινό νησί με άγονο έδαφος με 478 μόνιμους κατοίκους. Το ταξίδι ξεκίνησε την Κυριακή 06 Μαΐου, αεροπορικώς για Ρόδο. Η διαδρομή με ταξί μέχρι την Κάμειρο σκάλα, από την Δυτική- όχι τόσο τουριστική- πλευρά της Ρόδου ήταν πολύ ευχάριστη, ο οδηγός καλοσυνάτος απάντησε σε όλες τις απορίες μας σχετικά με τη ζωή στο νησί της Ρόδου αλλά και της Χάλκης. Στο λιμανάκι Κάμειρος σκάλα επιβιβαστήκαμε στο επιβατικό πλοίο “Νήσος Χάλκη”. Μετά από μία ώρα ταξιδιού ο οικισμός Χάλκη ή Ιμποριό, ένας πανέμορφος αμφιθεατρικός οικισμός με κατοικίες νεοκλασικής αρχιτεκτονικής που φανερώνουν μεγαλείο αλλοτινών καιρών, εμφανίστηκε μπροστά μας.
Φτάσαμε στο κατάλυμά μας, ένα υπέροχο γραφικό πέτρινο αρχοντικό, όπου αφού τακτοποιηθήκαμε, έγινε η προετοιμασία του υλικού για την παρουσίαση του προγράμματος “Ενέργεια στο τραπέζι, Επιλέγω και Εξοικονομώ” στα δύο σχολεία της Χάλκης. Η πρώτη βόλτα το βράδυ της Κυριακής στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια της χώρας και το φαγητό στα παραδοσιακά ταβερνάκια του λιμανιού ήταν το ιδανικό κλείσιμο μίας ημέρας μετακινήσεων.
Δευτέρα πρωί και οι μαθητές μετά την πρωινή προσευχή συγκεντρώνονται στις αίθουσες. Ξεκινάμε με το Δημοτικό που αριθμεί 25 μαθητές και 3 δασκάλους, από την πρώτη μέχρι και την έκτη δημοτικού. Χωρίσαμε τους μαθητές σε μεικτές ομάδες ώστε όλες οι ομάδες να αποτελούνται από μαθητές όλων των τάξεων και ο καθένας ανέλαβε από ένα ρόλο. Το παιχνίδι εξελίχθηκε πολύ ομαλά, με ενθουσιασμό από την πλευρά των παιδιών αλλά και τη δική μας! Τα παιδιά αντιλήφθηκαν από πολύ νωρίς τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κάνοντας τις κατάλληλες επιλογές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ώστε να μειώσουν τα έξοδα του νοικοκυριού τους! Στο τέλος του παιχνιδιού όλοι έδειξαν να έχουν κατανοήσει το οικονομικό και οικολογικό κόστος που απορρέει από κάθε ενεργειακή επιλογή στην καθημερινότητά τους. Παραδώσαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι στους δασκάλους του σχολείου και όλοι, μαθητές και εκπαιδευτικοί, το αποδέχτηκαν με ιδιαίτερη χαρά και έκπληξη.
Έπειτα ακολούθησε η παρουσίαση στο “Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις”. Εκεί συναντήσαμε 15 μαθητές με 16 καθηγητές, από την Α΄ Γυμνασίου μέχρι και τη Γ΄ Λυκείου. Το παιχνίδι στήθηκε στον κεντρικό διάδρομο – φουαγιέ του πέτρινου σχολείου που στεγάζεται στο ιστορικό κτίριο του Παρθεναγωγείου του νησιού, που οικοδομήθηκε το 1914, μία δωρεά του συλλόγου Χαλκιτών του Tarpon Springs, της Florida των ΗΠΑ. Οι μαθητές, εδώ ειδικότερα, έδειξαν να μην χρειάζονται ιδιαίτερο χρόνο για να μπουν στη λογική του προγράμματος και εν τέλει όλοι αντιλήφθηκαν πως οι ενεργειακές τους επιλογές κοστίζουν! Χαρακτηριστικά, επέμειναν με ερωτήσεις σχετικά με την ενεργειακή σήμανση των ηλεκτρικών συσκευών και την κατανάλωσή τους.
Μία κοινή αντίδραση όλων των μαθητών των σχολείων της Χάλκης ήταν η εξής: Κανένας μα κανένας μαθητής δεν έδειξε να τον εκπλήσσει το γεγονός ότι κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τα καύσιμα των αυτοκινήτων τελειώνανε και έπρεπε να κινούμαστε με μικρότερο βήμα στο ταμπλό του παιχνιδιού, καθώς αφού πλέον δε θα έχουμε αυτοκίνητα, θα κινούμαστε με ποδήλατα ή με τα πόδια, άρα θα φτάνουμε στον προορισμό μας πιο αργά. Αυτό μας εξέπληξε ευχάριστα και εξηγείται εύκολα, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα μικρό νησί όπου οι ανάγκες για μετακίνηση είναι μικρές λόγω των πολύ μικρών αποστάσεων. Έτσι, όλοι έχουν συνηθίσει να καλύπτουν τις ανάγκες μετακίνησης με τα πόδια!
Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη ήταν σχετικά μελαγχολική, καθώς αφήσαμε πίσω μας ένα νησί πανέμορφης αρχιτεκτονικής με ευγενέστατους και φιλικότατους ανθρώπους. Άνθρωποι, που παρά την σχετική απομόνωσή τους, δεν το έχουν βάλει κάτω και προσπαθούν πάντα για το καλύτερο. Από τον φούρναρη, τον παπά, τον παντοπώλη, τον μελισσοκόμο, τους δασκάλους και καθηγητές των σχολείων μέχρι τους ανθρώπους που προσπαθούν να κρατούν τη Χάλκη σε ακτοπλοϊκή σύνδεση με τη Ρόδο κάθε μέρα για όλο το χρόνο. Και πάνω απ’ όλα, τους μικρούς και μεγάλους μαθητές που δεν έχουν το παραμικρό παράπονο από τον τόπο τους και ονειρεύονται να μεγαλώσουν και να ζήσουν στο νησί τους.
